Długoletni związek z naszą wybranką, przy założeniu że jest udany, zazwyczaj skutkuje podjęciem decyzji o wspólnym zamieszkaniu. Nic bardziej nie zacieśnia więzi międzyludzkich niż wspólne cztery ściany. Niedługo potem okazuje się jednak, że cała sprawa nie wygląda tak różowo, jak to sobie wyobrażaliśmy.

Przede wszystkim, każde z partnerów wychowywało się w innych warunkach i przez inne osoby. Powstałe w ten sposób przyzwyczajenia, które jedno uważa za oczywiste, a drugie za absurdalne, często bywają przyczyną pierwszych konfliktów. Szybko okazuje się, że odprowadzanie pod klatkę, to nie to samo co życie pod jednym dachem. Co zrobić żeby poradzić sobie z tym problemem?

Początki wspólnego mieszkania to okres tzw. „docierania się” partnerów. Wiadomo – mężczyzn denerwuje wiecznie zajęta łazienka, kobiety – podniesiona klapa, on chce oglądać mecz, ona – Złotopolskich itd. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że sytuacje tego typu są nie do rozwiązania, co z kolei może prowadzić do mylnych wniosków, że partnerzy nie tworzą dobrej pary. Nic bardziej mylnego.

W początkowym okresie wspólnego mieszkania powinniśmy skupić się przede wszystkim na wzajemnych ustępstwach i wyrozumiałości. Jeżeli bowiem nasze działania będą zbyt agresywne, wspólne mieszkanie szybko przerodzi się w regularną walkę o teren rodem z Animal Planet. Powinniśmy również unikać stawiania różnego rodzaju ultimatum, które zazwyczaj prowadzą do kłótni, a skupić się na wdzięcznej sztuce wypracowywania kompromisów.

Ważną sprawą są także regularne rozmowy na drażliwe tematy. Jeżeli coś drażni nas w zachowaniu naszej wybranki, powinniśmy poruszyć ten temat możliwie szybko. W przeciwnym wypadku narażamy się bowiem na kontratak w postaci sławetnego: „do tej pory Ci to nie przeszkadzało”.

Należy jednak pamiętać, że wszelkie poważne dyskusje powinny przebiegać spokojnie, bez podnoszenia głosu, ironii czy czegokolwiek, co mogłoby doprowadzić do kłótni. Pierwsze wspólne miesiące to dla związku okres bardzo szczególny, dlatego też wszystkie działania powinniśmy podejmować z należytą rozwagą aby w przyszłości móc w pełni cieszyć się wspólnym pożyciem.